Nowe porządki (2007-2013)
Kiedy już zakończył się proces zdobywania nowych częstotliwości – czy to z uwagi na ograniczoną pulę Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, czy też dlatego, że na rynku niewiele stacji pozostało do kupienia – nadawcy postanowili przeorganizować posiadane zasoby. Pierwszy krok 31 maja 2007 roku zrobiło Polskie Radio budując z nadajników dużej mocy Dwójki i Polskiego Radia Bis ogólnokrajowe pokrycie dostępnego wcześniej na UKF jedynie lokalnie Programu I. W wyniku tak zwanej alokacji częstotliwości Dwójce przypadły te słabsze, wykorzystywane wcześniej przez Jedynkę i Biskę. Ta ostatnia dostała wszystkie nadajniki, które nie znalazły zastosowania w pozostałych sieciach. Sprawiło to, że IV Program Polskiego Radia stał się dostępny głównie w dużych i średnich miastach, co stanowi mniej więcej jedną trzecią powierzchni Polski. Zmiana argumentowana była wystawieniem okrętu flagowego Polskiego Radia, jakim jest Jedynka, do walki z komercyjną konkurencją. Tak jak przed dziesięcioma laty, gdy Dwójka dzieliła antenę z Polskim Radiem Bis, tak i ta zmiana przyniosła wiele protestów środowisk kulturalnych. Ich efektem była jednak jedynie niewielka korekta wstępnych założeń. Rok później okrojona z zasięgu „Biska” rozpoczęła poszukiwania nowej szansy i 26 maja 2008 roku przekształciła się w Polskie Radio Euro. To nie będzie kanał sportowy, choć sport jest punktem wyjścia dla tej stacji – zapowiadał na pięć miesięcy przed startem prezes Polskiego Radia Krzysztof Czabański – To będzie kanał dla młodzieży, przybliżający świat, Europę, pokazujący sport, uczący języków. Całość miała być bardzo silnie sprzęgnięta z internetem. Projekt ten przetrwał dwa lata – 2 sierpnia 2010 roku Polskie Radio Euro przekształciło się w Czwórkę. Zmiana nazwy jest logicznym dopełnieniem nazewnictwa pozostałych anten Polskiego Radia – tłumaczył dyrektor stacji Krzysztof Łuszczewski – Skoro mamy Jedynkę, Dwójkę i Trójkę, to i Czwórka wydaje się oczywista i naturalna. Pół roku później – 18 stycznia 2011 roku – spełniło się marzenie ówczesnego prezesa Polskiego Radia Jarosława Hasińskiego i do Czwórki dołączyła dostępna na satelicie wizja. Radość nie trwała długo, bo już po dziesięciu miesiącach nowy Zarząd Polskiego Radia na podstawie przeprowadzonych analiz podjął decyzję o zakończeniu emisji satelitarnej. Wyłączenie sygnału nastąpiło 30 maja 2012 roku, a Radio z Wizją pozostało jedynie w internecie i w kilku sieciach kablowych. Równolegle Polskie Radio niemal całkowicie zrezygnowało z tradycyjnego nadawania programu dla zagranicy. Najpierw – w roku 2009 – z harmonogramu emisji wyłączone zostały fale długie, a potem – w 2013 – fale krótkie. Przez pewien czas pracował jeszcze jeden litewski nadajnik na falach średnich. Nowe kanały dostępowe to satelita, krajowy multipleks DAB+ i internet. Dodatkowo utrzymane zostały retransmisje poszczególnych wersji językowych w zagranicznych stacjach radiowych na falach średnich i ultrakrótkich.
Podobny do alokacji Polskiego Radia proces w 2008 roku przeprowadziła należąca do Zjednoczonych Przedsiębiorstw Rozrywkowych grupa Time. Dziewięć miesięcy po zakupie ponadregionalnego Radia WAWA przekazała zajmowane przez nie częstotliwości Radiu Eska Rock, które przed podjęciem tej decyzji było dostępne jedynie w Poznaniu, Warszawie i Łodzi. W wyniku przeprowadzonej 2 czerwca 2008 roku operacji WAWA pozostała tylko w tych dwóch ostatnich miastach. Później jej zasięg został poszerzony m.in. o Toruń, Wrocław i Szczecin. Kolejne roszady dotyczyły kupionego w 2007 roku Radia Bieszczady – najpierw stało się Radiem VOX FM Bieszczady, a dwa lata później – z uwagi na lepszy zasięg niż dotychczasowa stacja Eski na Podkarpaciu – Radiem Eska Rzeszów. W wyniku dalszych przekształceń pierwotna Eska stała się WAWĄ Rzeszów. Podobna zamiana miała miejsce w Łodzi, gdzie miejscami na skali zamieniły się Eska Łódź i łódzka WAWA.
Podobne niespodzianki swoim słuchaczom fundowała grupa Eurozet. Przez te sześć lat tylko Antyradio i główna antena grupy – Radio ZET – obyły się bez zamian częstotliwości. Na pierwszy rzut poszła Radiostacja. 1 marca 2008 roku zamiast niej słuchacze usłyszeli grającą w podobnym klimacie Planetę FM, ale już dziewięć miesięcy później zupełnie odmienne od poprzedniczki Radio Chilli ZET (od 1 września 2013 roku ZET Chilli). Zdziwienia uniknęli tylko mieszkańcy Warszawy, Krakowa i Łodzi, gdzie jednocześnie doszło do zamiany częstotliwości z lokalnymi stacjami, które stały się Planetami. W pierwszych dwóch miastach dotyczyło to koncesji Jazz Radia, a w trzecim tamtejszego Radia Pogoda. Zdziwieni nazwą Planeta, ale nie samą zawartością programu, mogli za to być słuchacze Flasha w Koninie i Słupcy (1 marca 2008 roku) oraz Radia RMI FM z Poznania i Radia WaMa z Olsztyna, Iławy, Mrągowa i Giżycka (1 grudnia 2008 roku). W tych przypadkach formaty zostały zachowane, zmieniła się jedynie nazwa. Tym samym sieć Planeta FM od 2008 roku składała się z czterech niezależnych podsieci – śląsko-opolsko-podbeskidzkiej, kielecko-olsztyńsko-konińskiej (z Iławą, Mrągowem, Giżyckiem i Słupcą), warszawsko-krakowsko-łódzkiej oraz poznańskiej. Ten rozdźwięk trwał do 30 czerwca 2013 roku, kiedy na bazie wszystkich Planet oraz Radia Traffic FM z Wrocławia i należącego do Eurozetu Radia Plus Toruń stworzony został projekt ZET Gold.
Osobny akapit należy się rozgłośniom katolickim zrzeszonym w sieciach Plus i VOX FM. We wrześniu 2010 roku zarządcy obu projektów – Eurozet i grupa Time – porozumiały się, dzięki czemu stacje ponownie zaczęły grać pod jednym szyldem. W wyniku zmian ta pierwsza grupa przygotowywała program sieci Plus, a ta druga ograniczyła się do prowadzenia lokalnej stacji o nazwie VOX FM w Warszawie. Z powodu niezadowalających wyników słuchalności w kwietniu 2013 roku produkcję programu Plusa przejęła grupa Time, która wprowadziła niezaakceptowany przez biskupów format z muzyką disco polo pod hasłem „Zawsze w rytmie”. Notowania słuchalności poszybowały w górę, ale problemem pozostawał dysonans pomiędzy warstwą słowną i muzyczną. Aby wybrnąć z tej sytuacji grupa Time przeniosła dobrze rokujący projekt na swoje rockujące częstotliwości, Plus natomiast przyjął bezpieczny format, wykorzystywany przez VOX FM jeszcze w czasach sieciowych. Hasłem przewodnim stacji po zmianach stało się „Przeboje w świątecznym klimacie”.
Manewrem najczęściej wybieranym przez grupę RMF było powielanie częstotliwości. Szlaki przetarli zresztą inni – przejęte przez RMF MAXXX Radio Galicja oraz Radio Elka Głogów. Taktyka ta okazała się jednak dobra na krótką metę – uzyskiwane na potęgę pozwolenia na emisję tymczasową z lokalizacji oddalonych nawet o 150 kilometrów od tej powielanej zaczęły wygasać, a Urząd Komunikacji Elektronicznej w porozumieniu z Krajową Radą Radiofonii i Telewizji przestał godzić się na takie rozwiązania.
W tym czasie Agora uzupełniła zasięg Roxy FM włączając do sieci Radio Blue FM z Opola. Spółka skupiła się jednak w większym stopniu na zmianach programowych. Można tu wymienić modyfikacje w formacie Radia Roxy oraz podobny lifting w Złotych Przebojach, które na dwa lata ściągnęło do siebie dziennikarza Trójki Marka Niedźwieckiego.
Lata 2007-2013 to również rozbudowa zasięgów stacji ponadregionalnych – w nowych miastach zagrało Radio PIN, Radio TOK FM, Radio RMF Classic i zupełnie nowy projekt – Radio Bajka. Marzyliśmy od dawna o stworzeniu radia, które będzie emanowało ciepłą, rodzinną atmosferą – mówił portalowi republikadzieci.pl Kuba Wątły, twórca koncepcji programowej radia – Chodzi nam o stworzenie miejsca, w którym dziecko będzie się czuło kochane i bezpieczne jak na kolanach babci opowiadającej najpiękniejsze i najbardziej fantastyczne historie.
W tym trudnym okresie z panoszącym się wokół kryzysem nadawcy sieciowi nadal wyciągali pomocną dłoń do słabszych kolegów – i tak w 2008 roku do sieci Eska przystąpiło nadające od 1993 roku Radio Północ z Koszalina, a cztery lata później nadające od 1992 roku Radio El z Elbląga. Pod szyldem RMF MAXXX zaczęło grać Radio Eska Nord z Trójmiasta, Radio Galicja z Nowego Sącza, Radio 100 z Piły, wrocławski Aplauz i trzy z czterech rozgłośni tworzących sieć GRA. Pod swoją dawną nazwą nadal grała toruńska GRA… Pod skrzydła RMF-u dołączyła też krakowska rozgłośnia akademicka Radiofonia. Mimo tej trudnej sytuacji powstawały też nowe rozgłośnie lokalne, takie jak Radio Bayer FM z Ełku, Fest ze Śląska, Mazowsze z Grójca, Nysa FM czy Radio 7 z Mławy oraz opuszczające sieć VOX FM Radio i z Białegostoku i powracające po kilkuletniej przerwie Radio Konin.
Kolejne lata to też kolejne próby wprowadzania w Polsce radiofonii cyfrowej. Od 2009 roku obowiązującym w czasie testów standardem był DAB+/DMB. Najpierw – w czerwcu – przy udziale Polskiego Radia Wrocław ruszyły testy w stolicy Dolnego Śląska. Emisja prowadzona była na kanale 5B (176,640 MHz) jednocześnie z dwóch lokalizacji – obiektu Emitela w Żórawinie i masztu na Instytucie Łączności na terenie miasta. Pod koniec października do testów dołączyła Warszawa. W sumie emisja eksperymentalna trwała trzy lata. We wrześniu 2012 roku do pomysłu z okazji sześćdziesiątych urodzin powróciło Radio Kielce. Miesiąc później ponownie dołączyła się stolica. Swój epizod z emisją DAB+ miała też spółka INFO-TV-Operator. W 2013 roku ówczesny konkurent Emitela przeprowadził synchroniczną emisję z komina w warszawskim Kawęczynie oraz Hotelu Marriott. Kolejnymi miastami testującymi ten system cyfrowej radiofonii stały się Szczecin i Toruń.
Aktualizacja: 12.11.2017