„102,7 MHz”

reż. Sławomir Macuga

Do będącego w nienajlepszej sytuacji finansowej lokalnego radia z ambicjami wkracza nowy właściciel, który decyduje się zmienić je w stację kierowaną do masowego odbiorcy… Recepta jest prosta – prowadzący zamiast rozmawiać ze słuchaczami o ich problemach mają się uśmiechać i powtarzać, że jest „zajefajnie”. Brzmi znajomo? W oparciu o scenariusz niejednokrotnie realizowany na naszym rynku radiowym wrocławscy studenci z Grupy Filmowej Kontrplan zdecydowali się zrealizować film. Jego głównym bohaterem nie jest jednak zmieniająca się rozgłośnia, a jeden z jej pracowników, który nie może się pogodzić z nową rzeczywistością…

W trwającym czterdzieści minut filmie znalazło się wiele „grzechów” powtarzających się w kinie niezależnym, twórcy nie uniknęli też radiowych błędów z powodzeniem powielanych przez zawodowych filmowców. Do pierwszej grupy z całą pewnością można zaliczyć nienaturalne dialogi, do drugiej… samorealizację po tej stronie szyby, gdzie nie ma konsolety :) Warto jednak podkreślić, że studio jest prawdziwe – uważne oko dostrzeże w filmie dawne logo Polskiego Radia Wrocław. Prawdziwy jest też magnetofon szpulowy Studera, który jednak w mniejszym stopniu pasuje do prezentowanych w obrazie realiów. Rozbudowaną warstwę muzyczną stanowią utwory zespołu Kanał Audytywny. Film w 2006 roku był prezentowany na Festiwalu Filmowym w Gdyni w ramach konkursu kina niezależnego. Uwaga! Nie jest to obraz dla najmłodszych widzów.