„Good Morning, Vietnam”

reż. Barry Levinson

Wyobraźmy sobie słuchaczy VOX FM przeniesionych w przestrzeń, gdzie odbiera tylko Program 2 Polskiego Radia czy Radio Maryja… A następnie prowadzącego pokroju Kuby Wojewódzkiego, który decyzją najwyższych władz umieszczony został w obsadzie poranka. Mniej więcej tak w kilku słowach scharakteryzować można radiowy wątek kultowego filmu „Good Morning, Vietnam” (w dostępnej na płycie czeskiej wersji językowej okrzyk brzmi „Dobré ráno, Vietname!” – gorąco polecam). Spragnieni rozrywki walczący w Wietnamie żołnierze zamiast ulubionych przez dyrekcję AFRS (Armed Forces Radio Saigon) polek, swingu czy jazzu dostali rock and roll i żarty z pogody i jąder byłego prezydenta. Tu musiał pojawić się zgrzyt. Ale „Good Morning, Vietnam” to też opowieść o bratobójczej wojnie (dla wrażliwych określenie komedia może być mocno naciągane) i nieszczęśliwej miłości…

Punktem wyjścia do scenariusza była prawdziwa historia. Adrian Cronauer istniał naprawdę i naprawdę był lubianym radiowcem w wojskowej radiostacji w Sajgonie. To, co widzimy na ekranie, jest jednak kreacją Robina Williamsa. Jedna z zakulisowych informacji mówi, że twórcy filmu zadbali, aby aktor spotkał się z protoplastą swojej postaci dopiero na premierze, aby podświadomie nie przejął jakichś jego zachowań. „Good Morning, Vietnam” to również dużo muzyki z pierwszej połowy lat sześćdziesiątych (a nawet z tej drugiej – mimo, że akcja toczy się w roku 1965), a także dużo obrazków z odtworzonych wszak pod koniec lat osiemdziesiątych radiowych studiów rozgłośni. Na koniec ciekawostka – wszystkie, poza jedną, wersje językowe na płycie przekonują widzów, że AFRS nadawała na częstotliwości 540 MHz… Na ścieżce oryginalnej jednostka została zagłuszona wypowiedzią aktora, ale widać jak ktoś nie dosłyszy to dopowie, a inni powtórzą. Brawa dla bratanków Węgrów, którzy w swojej wersji językowej napisali o 540 kHz!