„Franklin i stare radio”

Alexandra Zarowna w oparciu o książki Pauletty Bourgeois i Brendy Clark

Franklin to sympatyczny mały żółwik, z którym polscy czytelnicy po raz pierwszy mogli zetknąć się w roku 1997. Prawdziwy boom rozpoczął się jednak sześć lat później, gdy w ciągu dwunastu miesięcy ukazało się dwanaście książeczek z jego przygodami, a kolejny rok – 2005 – przyniósł następne osiemnaście publikacji w języku polskim. Jego światowych początków należy szukać w połowie lat osiemdziesiątych, gdy kanadyjska dziennikarka Paulette Bourgeois trafiła na odcinek serialu M.A.S.H., w którym Beniamin Franklin „Sokole Oko” Pierce mówiąc o swojej klaustrofobii stwierdził, że gdyby był żółwiem, bałby się własnej skorupy. Słowa te tak bardzo zapadły autorce w pamięci, że już w 1986 roku opublikowała książeczkę „Franklin in the Dark”. W roku 2011 Franklin doczekał się przygód telewizyjnych i to właśnie w ramach tej serii w 2012 roku powstał „Franklin and the Radio”, jako odcinek dziewiąty serii drugiej. Dwa lata później opracowany na podstawie filmiku tom trafił do polskich księgarni.

„Franklin i stare radio” to z całą pewnością pozycja dla najmłodszych nawet jeszcze nie czytelników. Zawarta na nieco ponad dwudziestu bogato ilustrowanych stronach opowieść o empatii, o tym, że rzeczy niepotrzebne jednym przydają się innym… oraz o tym, że starych odbiorników nie warto wyrzucać. Samo radio jest tu punktem wyjścia. Nie dowiemy się zatem jak go naprawić ani jak działa – ale na to przecież przyjdzie jeszcze pora. Książeczka pokazuje jeszcze jedno – przy radiu można się dobrze bawić ;-)