„Halo, tu Polskie Radio Warszawa. Na froncie wojny w eterze”

Izabela Matuszewska, Krzysztof Musielak, Roman Kucharski, Maciej Czaplicki

„Halo, tu Polskie Radio Warszawa. Na froncie wojny w eterze 1939-1945” to kontynuacja wydanego dwa lata temu komiksu „Polskie Radio. Wrzesień 1939”, choć nie jest to typowa historia obrazkowa. Decyzja o przedstawieniu sześciu lat walki w jednym tomie z jednej strony jest naturalna, z drugiej sprawia, że nie można tu mówić o zwięzłej fabule i wartkiej akcji. To raczej przedstawione w formie graficznej wybrane wydarzenia, które mają wspólny mianownik, ale nie zawsze są ze sobą bezpośrednio powiązane. Mamy tu ostatnie dni emisji z września 1939 roku, informacje o dalszych losach bohaterów tamtych dni, ukrywanie płyt z nagraniami przemówień prezydenta Starzyńskiego i pułkownika Lipińskiego, przekazywanie rozgłośni Niemcom, losy poszczególnych radiowców, Radio Polskie we Francji, wydarzenia z okupowanej Polski, konspirację, łapanki, dywersję, zbrodnie wojenne, Powstanie Warszawskie i działalność „Błyskawicy”. Przyjęta forma nie pozwoliła na szczegółowe przedstawienie wszystkich tych wydarzeń, ale z pewnością może zaintrygować Czytelnika… Rozwinięcie radiowych wątków umieszczone zostało na końcu książki w opracowaniu tekstowym opartym na publikacjach naukowych i wspomnieniach. Autorami zarówno scenariusza, jak i wkładki historycznej są Izabela Matuszewska i Krzysztof Musielak. Ilustracje przygotowali Roman Kucharski i Maciej Czaplicki.

Cieszy kolejna publikacja o historii radia skierowana do młodszej części publiczności. Choć nie jest może tak porywająco jak u „Asteriksa„ czy „Tytusa”, ale i kaliber tej historii jest inny. Można odnieść wrażenie, że autorzy dość po macoszemu potraktowali historię „Błyskawicy”, opisaną wcześniej dość dokładnie przez Macieja Józefa Kwiatkowskiego czy Stanisława Zadrożnego. Wydaje się jednak, że jest w tym pewne drugie dno… Trzeba pamiętać, że były to czasy konspiracji i wiedza o działaniach podziemia nie była powszechna. Stąd też odtworzenie pewnych wydarzeń po latach było bardzo trudne. Problematyczna jest np. data dostarczenia stacji z Częstochowy do Warszawy czy miejsca i czas jej składowania. Autorzy skupili się na tym, co nie budzi żadnych sporów. Jest jednak jedna rzecz, która twórcom tego komiksu nie wyszła – mapa zasięgu stacji Polskiego Radia we wrześniu 1939 roku. Tak w zasadzie jest to kompilacja kilku materiałów źródłowych z różnych okresów… i wyobraźni. Narysowane okręgi – nieuwzględniające emisji kierunkowych – pochodzą z okresu 1938-1939, dane liczbowe z jakiegoś momentu pomiędzy rokiem 1934-1936… a nieistniejąca jeszcze w tym czasie emisja z Baranowicz otzymała wartość z sufitu (wywnioskowaną chyba z wielkości okręgu). Mimo tego niedociągnięcia jest to lektura warta polecenia.