„Rok olimpijski”

Bohdan Tomaszewski

„Rok olimpijski” Bohdana Tomaszewskiego to przede wszystkim opowieść o sporcie, w mniejszym stopniu o Insbrucku i Tokio… ale też, na co wskazuje jej opis w tym dziale, o radiu. Pracujący przez wiele lat dla Polskiego Radia komentator sportowy, którego setną rocznicę urodzin obchodziliśmy w pierwszej połowie sierpnia 2021 roku, pisząc w 1964 roku pamiętnik przemycił w nim sporo radiowej kuchni. Począwszy od kulis pracy dziennikarza radiowego na wielkich imprezach sportowych – ta dziś nie różni się bardzo od tej sprzed niemal sześciu dekad – po zagadnienia związane z transmisjami w czasach, gdy nie było nie tylko internetu, ale nawet łączności satelitarnej. Wszystkich zaciekawionych jak to się wówczas odbywało, zwłaszcza w kontekście wielkiej awarii, której usuwanie trwało cały tydzień, odsyłam do książki. Z całą pewnością pióro pana Bogdana sprawi, że nawet najbardziej opornemu na sport czytelnikowi podczas lektury włączy się żyłka kibicowania.

Opis odbywających się dzień po dniu zawodów szczególnie działa na wyobraźnię w sytuacji, gdy igrzyska po pięćdziesięciu siedmiu latach wróciły do Tokio. Jak dużo się przez ten czas zmieniło – oprócz wspomnianych zagadnień technicznych – pokazuje chociażby kwestia dotarcia do kraju kwitnącej wiśni. Dziś to nieco ponad dziesięć godzin samolotem z warszawskiego Okęcia, wówczas pociąg do Moskwy, samolot do Chabarowska, pociąg do Nachodki i prom do Yokohamy. Wśród tych wszystkich zmian niesamowitego wymiaru nabierają złote medale zdobyte przez nasze sztafety – w 1964 roku przez kobiety w biegu 4x100 metrów i w 2021 roku wraz z mężczyznami w biegu 4x400 metrów. Aż żal, że sukcesu sprzed lat nie powtórzyli nasi bokserzy...