90 lat Teatru Polskiego Radia na Saskiej Kępie

Od: 25.09.2015 do: 25.09.2015

„Teatr Twojej Wyobraźni” to tytuł cyklu spotkań od dwóch lat organizowanych przez PROM Kultury Saska Kępa we współpracy z Teatrem Polskiego Radia. W każdy ostatni piątek miesiąca publiczność zgromadzona przy Brukselskiej 23 w Warszawie ma możliwość zapoznania się ze słuchowiskami z archiwum publicznego nadawcy oraz spotkania się z ich twórcami. Najbliższe spotkanie – w piątek 25 września – będzie jednak miało inny przebieg. Tematem przewodnim będą dziewięćdziesiąte urodziny Teatru Polskiego Radia, a wspominać będą jego dyrektor Janusz Kukuła, dyrektor literacki Krzysztof Sielicki oraz gość specjalny – aktor Olgierd Łukaszewicz. Początek spotkania o 19:00, wstęp wolny.

Pierwszym słuchowiskiem, które mogli usłyszeć słuchacze wówczas jeszcze próbnej stacji nadawczej Polskiego Towarzystwa Radiotechnicznego była „Warszawianka”. Było to w rocznicę wybuchu powstania listopadowego 29 listopada 1925 roku. W książce Macieja Józefa Kwiatkowskiego „Narodziny Polskiego Radia” przytoczona została recenzja z Rzeczpospolitej z 5 grudnia 1925 roku:

Na [...] koncercie [...] zrobiono bardzo ciekawy eksperyment. Dla uczczenia [...] rocznicy Nocy Listopadowej wystawiono z inicjatywy St. Odyńca i Alojzego Kaszyna „Warszawiankę” St. Wyspiańskiego. Była to pierwsza u nas próba odtworzenia sztuki dramatycznej w radiofonie. Przyznać należy, iż wybór właśnie „Warszawianki” był pod każdym względem szczęśliwy. Z całej literatury polskiej dzieła Wyspiańskiego może najbardziej odpowiadają wymogom radiofonu. Akcja w nich jest silnie skondensowana w słowach lapidarnych, posiadających męski rytm wiersza, przy czym liczne wyjaśnienia autora służą logicznie jako uzupełnienia akcji dramatycznej. „Warszawiankę” opracował i inscenizował w radiofonie p. Alojzy Kaszyn przy współudziale wykonawczym pp. Łaniewskiej, Kosińskiej, Powalskiego [i Bronisława Dąbrowskiego, który grał oficera] i chóru amatorskiego. Bardzo pomysłowo oddano odgłosy przejeżdżającej konnicy za pomocą wybijania rytmu o własne kolana, a przemarsz piechoty przez mocne pocieranie szczotek ryżowych o twarde meble. Melodia „Warszawianki”, tworząca tło muzyczne, przewijała się na przemiany przez fortepian i chór mieszany [s]. Wszystkie te fonetyczne efekty skontrolowano szeregiem poprzedzających prób. Muzyczną ramę dał zespół smyczkowy Antoniego Adamusa, który odegrał na wstępie fantazję z „Halki”, na zakończenie artystyczne „pot-pourri” z najbardziej znanych motywów polskich. Doskonałym conferancierem był p. St. Odyniec.

Przydatne informacje

Wydarzenie na mapie