Filmy o Andrzeju Cieleckim w KinoLab

Od: 02.06.2014 do: 02.06.2014

Gdy wybuchło Powstanie Warszawskie miał szesnaście lat. Jak starsi koledzy ruszył do nierównej walki z okupantem. Był na Starówce, potem kanałami przedostawał się do Śródmieścia. Ranny trafił do szpitala. Po ucieczce z transportu jeńców ponownie trafił do stolicy. Pozostał jedynym mężczyzną w rodzinie – czerwonoarmiści po wkroczeniu do Konstancina w rodzinnym majątku rozstrzelali jego ojca za udział w „cudzie nad Wisłą”. Po wojnie kontynuował naukę w znanej Szkole Inżynierskiej Wawelberga na wydziale łączności. Ale przeszłość w Armii Krajowej nie została zapomniana... Bezpieka przypomniała sobie o nim cztery lata później. W 1949 roku został aresztowany przez UB. Torturowany nie wydał towarzyszy broni. Skatowany – uznany za martwego – wypadł w czasie transportu z ciężarówki. Pomocy udzieliła mu pracująca w pobliskim szpitalu zakonnica. Tydzień pozostawał nieprzytomny... Choć brzmi to jak scenariusz filmu sensacyjnego nie ma w tym krzty fikcji. A to tylko pięć lat z życia Andrzeja Cieleckiego, twórcy nadającego w Warszawie Radia Jutrzenka.

Więcej o tym nietuzinkowym człowieku, jego działalności naukowej i radiowej będzie się można dowiedzieć już w najbliższy poniedziałek – 2 czerwca br. – w ramach organizowanego przez warszawski KinoLab projektu „Ekran Otwarty”. Tym razem na forum kina autorskiego, artystycznego, nieprofesjonalnego i eksperymentalnego wyświetlone zostaną dwa obrazy Jacka Jopka. Pierwszy z nich – „Tu Radio Jutrzenka” – to 20-minutowy dokument ukazujący historię rozgłośni od 14 grudnia 1981 roku, kiedy to Andrzej Cielecki z mieszkania na Polnej w Warszawie nadawał komunikat o wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce, do momentu powstania filmu w roku 2006. Drugi, pełnometrażowy „Punkt Osobliwy”, to kompilacja wywiadów z osobami, które w różnych okolicznościach poznały bohatera wieczoru uzupełniona jego wspomnieniami.

Tym, którym nie uda się w poniedziałkowy wieczór dotrzeć do Zamku Ujazdowskiego w Warszawie polecam dwie sekwencje z Polskiej Kroniki Filmowej. Pierwsza – z roku 1981 – opowiada o problemach na linii naukowiec-państwo, druga – z roku 1992 – o Radiu Jutrzenka. A więcej faktów z życiorysu pana Andrzeja można znaleźć w artykule Antoniego Zambrowskiego „O człowieku, który przeżył własną śmierć”, obublikowanym w Tygodniku Solidarność i Bibule.

Przydatne informacje

Wydarzenie na mapie