„Burza” z „Błyskawicą” w Muzeum Powstania Warszawskiego

Od: 01.08.2004 do: 31.12.2037

Historia Powstania Warszawskiego to dzielni młodzi ludzie bohatersko stający do nierównej walki z okupującymi miasto Niemcami, to radość i wzruszenia związane z wyzwalaniem kolejnych ulic czy łopotaniem biało-czerwonej flagi na najwyższym budynku w stolicy, to „szafy”, „krowy” i „grube Berty”, którymi wróg zasypywał Warszawę, to kanały, krew, pot i łzy, które towarzyszyły Powstańcom przez 63 dni walk. Wśród tysiąca eksponatów związanych z tym zrywem narodowym, prezentowanych w Muzeum Powstania Warszawskiego na warszawskiej Woli, znalazło się miejsce i na te związane z powstańczą radiofonią. Radiowy kącik znajduje się na piętrze nieopodal schodów. Niegdyś był to cały pokoik, dziś najbardziej znana radiostacja okresu walk dzieli go z planami zdobycia mostu Poniatowskiego.

Przed wejściem do pomieszczenia można zobaczyć zdjęcia łącznościowców, a także powstańcze aparaty telefoniczne i wykonaną w 2005 roku replikę radiostacji „Burza”, działającej od 3 sierpnia do 11 września 1944 roku w gmachu Poczty Głównej na placu Napoleona. Konstruktorem oryginału i współautorem prezentowanej w muzeum kopii jest Włodzimierz Markowski, pseudonim „Rybka”. W gablocie prezentowany jest modulator, radiostacja oraz schemat. Wewnątrz pokoiku, za przeszkloną ścianą można zobaczyć „Błyskawicę” – radiostację pracującą od 8 sierpnia do 4 października 1944 roku najpierw w gmachu Pocztowej Kasy Oszczędności przy ulicy Jasnej 9, a później w budynku „Adrii” przy Moniuszki 10, dawnej ambasadzie sowieckiej przy Poznańskiej 15 i w Bibliotece Publicznej przy Koszykowej 26. Na stoiku stoi mikrofon oraz radiostacja i zasilacz. Zbudowana w 2004 roku replika – oryginał został zniszczony przez komendanta radiostacji po nadaniu ostatniej audycji – odtworzona została z dbałością o najmniejsze szczegóły. Prace odbywały się pod okiem konstruktora Antoniego Zębika, pseudonim „Biegły”. Starano się, aby wszystkie użyte do konstrukcji elementy pochodziły z czasów Powstania. Na ekspozycji prezentowana jest również mapka, na której można prześledzić drogę, jaką pokonała „Błyskawica” pomiędzy 1 sierpnia – a więc jeszcze przed uruchomieniem – a 4 października. Pewien niesmak budzi tylko błąd merytoryczny, który się do niej wkradł. W legendzie można przeczytać, że 1 sierpnia stacja dotarła na Mazowiecką 10, gdzie przez kolejne dni ją osuszano. Tymczasem dostępne relacje radiowców mówią o odnalezieniu radiostacji w nocy z 1 na 2 sierpnia w rejonie ulic Chmielnej i Wielkiej, a następnie regenerowaniu jej już w gmachu PKO.

Przydatne informacje

Wydarzenie na mapie