Lokalizacja
- Współrzędne geograficzne: 50°51'53,47"N, 16°42'34,86"E
- Województwo: dolnośląskie (DNS)
- Miasto powiatowe: Wrocław
- Miasto/Osiedle: Sobótka
- Ulica/Góra: Góra Ślęża
- Pokaż na mapie:
Parametry
- Typ obiektu: Wieża
- Wysokość posadowienia podpory anteny: 693 m n.p.m.
- Wysokość obiektu: 137 m n.p.t.
- Więcej: www.fmtvdx.eu
Opis
Pierwsze próby przesyłania ze Ślęży sygnałów w paśmie UHF podjęli radioamatorzy w latach 1955-1957. W związku z brakiem linii energetycznej należało w tym celu wnosić na szczyt akumulatory. Emisja prowadzona była z betonowej wieży lub strychu schroniska PTTK. Podobne eksperymenty wykonywano dla Chełmca, jednak Ślęża dała lepsze rezultaty. 4 czerwca 1957 roku powołany został Społeczny Komitet Budowy Wrocławskiego Ośrodka Telewizji, który miał na celu uruchomienie stacji nadawczej retransmitującej sygnał mającego ruszyć 4 grudnia ośrodka w Katowicach.
23 lipca 1957 roku Zjednoczenie Budownictwa Wojskowego rozpoczęło przygotowanie placu budowy, a niecałe dwa miesiące później położono kamień węgielny. Pomimo trudnych warunków atmosferycznych już z końcem października tegoż roku budynek stacyjny osiągnął stan surowy. Przewidziano w nim również miejsce na mające pojawić się w przyszłości nadajniki radiowe UKF. Złożony z dwóch części maszt – dolnej, z nieczynnej wieży po stacji radiolokacyjnej z Raszowa koło Trzebnicy i górnej, wykonanej przez Poznańskie Stocznie Rzeczne – ustawiony został na przełomie roku 1957 i 1958. Łącznie mierzył 98 metrów. Do oficjalnego otwarcia telestacji doszło 1 lutego 1958 roku o godzinie 11. W zasięgu nowego obiektu znalazło się około 2,5 miliona ludzi. Pięć lat później dokonano skorygowania charakterystyki promieniowania, która przez błąd ekipy podłączającej anteny nie była dookólna, a przypominała czterolistną koniczynę.
Łączny koszt budowy ośrodka telewizyjnego to 12 milionów złotych. Został on pokryty z funduszy społecznych, dochodów z gry liczbowej „Liczyrzepka” oraz dotacji Ministerstwa Łączności. Nadajnik firmy Siemens & Halske zakupiony został za dewizy. Najwięcej ofiarowali górnicy z Wałbrzycha i Nowej Rudy, a także Pafawag-Wrocław i Świdnicka Fabryka Urządzeń Przemysłowych. Emisja radiowa z ośrodka uruchomiona została 15 czerwca 1963 roku (według innych źródeł w 1965 roku). Początkowo był to jeden program, nadawany na częstotliwości 70,67 MHz, a po dwóch-trzech latach uruchomiono drugi nadajnik, pracujący na 72,89 MHz. Na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych – jak wspominał Andrzej Postawka – z obiektu prowadzono też testową emisję w paśmie 100 MHz. Nie były to jednak jedyne innowacje wprowadzane na Ślęży. W drugiej połowie lat siedemdziesiątych testowano stąd emisję kwadrofoniczną.
Kolejne duże zmiany przyniósł rok 1974. Chęć uruchomienia emisji Programu 2 TV wiązała się z koniecznością rozbudowy budynku stacji, a także budową nowej wieży. Nadawanie z nieukończonej jeszcze konstrukcji rozpoczęto 4 grudnia 1972 roku. Po ukończeniu budowy nowa wieża przejęła funkcje starej, która dwa lata później została skrócona do wysokości 36 metrów (jedynie część przeniesiona z Raszowa), a następnie całkiem rozebrana. Do emisji CCIR ze Ślęży powrócono już w styczniu 1991 roku. Na częstotliwości 102,3 MHz nadawano program regionalny Radia Wrocław, a na 100,2 MHz program miejski. W styczniu 1995 roku ruszyła emisja Trójki, w sierpniu tego samego roku Radia Maryja, a grudniu Radia Zet i Polskiego Radia Bis. Od 24 kwietnia 1992 roku nadawany był program regionalny Telewizji Polskiej, a od marca 1994 Polsat. Telewizja analogowa emitowana była ze Ślęży do 22 kwietnia 2013 roku.
Źródło: Witold Papierniak „Stacje radiowo-telewizyjne na Dolnym Śląsku”, Stanisław Miszczak „Historia radiofonii i telewizji w Polsce”, wspomnienia Edwarda Żernickiego, wspomnienia Andrzeja Postawki
Operator
Obiekty aktywne w pobliżu
Obiekty historyczne w pobliżu