Tak więc dochodzi do skutku zapowiadane od pewnego czasu pierwsze w Polsce tego rodzaju przedsięwzięcie, które tyle wzbudziło zainteresowania wśród mieszkańców stolicy. Umożliwia ono każdemu korzystanie z tak rozpowszechnionego zagranicą wynalazku, w jego najsympatyczniejszej dla szerokiego ogółu dziedzinie – audycji wokalno-muzycznych itp. Za bardzo nieznaczną opłatą będzie mógł słuchacz ulokowany w wygodnem krześle pięknej sali Pompejańskiej korzystać przy pomocy głośnika bądź też wypożyczanych bezpłatnie słuchawek z krajowych i zagranicznych koncertów, być w tym samym dniu niejako „obecnym” na koncercie w Warszawie, Paryżu, Londynie, Wiedniu, Berlinie czy w Rzymie.

Tak jeszcze przed pierwszym koncertem nowe wydarzenie na kulturalnej mapie stolicy zapowiadał redaktor „Kurjera Polskiego”. Równo sto lat temu, punktualnie o godzinie 18:00, w Sali Pompejańskiej Hotelu Europejskiego zainaugurowany został cykl publicznych koncertów radiowych organizowanych przez redakcję tego dziennika. Na pierwsze spotkanie można było wejść po okazaniu specjalnej wejściówki, kolejne były dostępne dla tych, którzy nabyli bilety. Wiązało się to z koniecznością uiszczenia kwoty 1,50 zł, prenumeratorzy „Kurjera Polskiego” – po okazaniu uzyskanej w administracji pisma miesięcznej karty ulgowej – mogli liczyć na rabat wysokości 50%.

Kosztem znacznych wydatków i starań doprowadzono do skutku tę oryginalną imprezę mającą dla sprawy rozwoju radja w Polsce pierwszorzędne propagandowe znaczenie. Instalacji odpowiednich urządzeń, założenia anteny i ustawienia aparatów dokonała znana firma Siemens. Nielada trudności miał do przezwyciężenia działający z ramienia firmy inżynier Wacław Szymanowski. Jego energji i skrupulatności należy zawdzięczać, że po dokonaniu szeregu prób z ustawieniem różnorodnych instalacji, dzisiejsze urządzenia zapewniają już udatny odbiór dalekich nawet nadań. Hotel Europejski jako miejsce do tego rodzaju przedsięwzięcia jest terenem dość niewdzięcznym. Rozgałęziona sieć telefonów, windy, dzwonki, maszyny elektryczne, tramwaje miejskie w pobliżu – wszystkiego tego nie można zaliczyć do warunków sprzyjających, nie małych starań trzeba było, aby doprowadzić do unieszkodliwienia wszelkich wpływów elektrycznych. Trzeba było znaleść najlepszy sposób umieszczenia anteny, wyregulować odpowiednio aparat itd. Ostatecznie odstąpiono w zupełności od uziemienia i zastosowano antenę pokojową. Ostatnie próby dały wyniki b. pomyślne. W ubiegłą sobotę odbierano np. nadzwyczajnie czysto i donośnie na 3 głośniki stację wiedeńską w czasie jednoczesnego działania stacji warszawskiej, przechodząc następnie naprzemian na obie stacje przez strojenie jednym tylko kondensatorem obrotowym bez potrzeby użycia słuchawki kontrolnej.

Jak relacjonował dzień później „Kurjer”, impreza była udana:

W wypełnionej po brzegi sali Pompejańskiej hotelu Europejskiego odbył się wczoraj o godz. 6 wieczorem pierwszy koncert radjowy „Kuriera Polskiego” dla zaproszonych gości. Publiczność, wśród której zauważyliśmy wiele wybitnych osób ze sfer rządowych i świata dyplomatycznego z prawdziwem zainteresowaniem wysłuchała koncertu warszawskiej stacji nadawczej PTR. Na program złożyły się produkcje muzyczne. Odbiór był czysty i donośny. W drugiej części ogłoszono komunikat PAT i biuletyn meteorologiczny. Program zakończyła „Jeszcze Polska nie zginęła”, odegrana przez pianistę PTR.

Od godziny 9 do późnego wieczora odbierano koncerty zagraniczne (m.in. Wiedeń, Rzym, Monachium).

A tym programem muzycznym, jeśli wierzyć zapowiedziom, był występ Tria Czajkowskiego oraz arie i pieśni w wykonaniu Janiny Dzierzbickiej z Teatru im. Bogusławskiego. Czy trafiono na nadaną tego wieczoru o 19:40 z Londynu siedemnastominutową mowę posła angielskiego Patricka Hannona o Polsce, zainaugurowaną przez posła Konstantego Skirmunta źródła nie wspominają…

Zajrzyjmy jeszcze na moment do Katowic. W tamtejszym Teatrze Polskim o godzinie 22:30 wystawiono spektakl „Hallo, Hallo Radjo” w wykonaniu artystów teatrów warszawskich – Walerii Dobosz-Markowskiej (primadonny), Bolesława Mierzejewskiego (tenora), Marka Windheima (piosenkarza), Zobojkiny (primabaleriny), Orwida (komika) i innych… Na fortepianie grał prof. Tadeusz Mazurkiewicz.

Ilustracja tytułowa: Szkic Hotelu Europejskiego w Warszawie

Źródło ilustracji tytułowej: FotoPolska.eu: Widokówka