Występ Ignacego Jana Paderewskiego na antenie BBC dla „Ilustrowanego Kuryera Codziennego” stał się pretekstem do zapoznania czytelników z radiofonią na Wyspach. St. Woj. – londyński korespondent gazety – tak ją przedstawiał:

Wielki mistrz Paderewski po raz pierwszy zagrał dla miljonów słuchaczy ze stacji nadawczej w Londynie. Wypadek ten oznacza poprostu przełom, świadczy o tem, że radjo stało się niezbędnym i najbardziej odpowiednim środkiem do udostępniania najszerszym masom szlachetnej i wzniosłej sztuki interpretacji jej genjuszów, jest wyrazem uznania ze strony mistrza dla tak szybko i wspaniale rozwijającej się nowej gałęzi techniki.

Gra Paderewskiego trwała od 8 do pół do 10 wieczorem. Specjalne przygotowania zostały poczynione, aby przesłanie dźwięków, które wychodziły z pod palców mistrza, wypadło najwspanialej. Istotnie, słuchając przez normalnie dobry aparat mieszkaniowy, miało się pełne wrażenie cudownej muzyki. Niestety mistrz nie mógł słyszeć, ani widzieć oznak zachwytu kilku miljonów słuchaczy w samej Anglji i wielu, wielu poza granicami jej. Gra urwała się o oznaczonej porze i naddatków nie było.

Pozyskanie Paderewskiego dla radjo jest zasługą BBC – British Broadcasting Company – która ma monopol nadawczy w W. Brytanji. Angielska stacja nadawcza wogóle zasłużyła się publiczności. Jedyne uwagi krytyczne, które rozlegały się, pochodziły od tych, co uważali programy BBC za zbyt poważne i przeładowane naprawdę artystycznemi produkcjami. Nic łatwiejszego, jak obalić taki zarzut.

System korzystania z radjo w Anglji jest niezmiernie prosty. Wystarczy pisemnie zawiadomić najbliższy urząd pocztowy o zainstalowaniu u siebie aparatu i wpłacić do kasy BBC dziesięć szylingów, czyli 12 i pół złotych, tytułem opłaty rocznej za korzystanie ze stacji. Opłata ta ma być zniżona do połowy w najbliższym czasie. Aparaty można już otrzymać za cenę jednego funta, lepsze i droższe aparaty można dostać na wypłaty. Nic też dziwnego, że w Anglji zarejestrowanych już jest prawie półtora miljona aparatów odbiorczych.

Udzielenie monopolu nadawczego jednej firmie ma swoje wady, które okupione są jednak tem, że monopol musi być odnawiany corocznie i towarzystwo radjowe powinno starać się o to, aby nie narazić się opinji publicznej i nie stracić monopolu. Pozyskanie Paderewskiego dla radjo dowodzi, że BBC nie zaniedbuje swych obowiązków.

W całej Anglji istnieje 21 stacji nadawczych. – W ten sposób właściciele słabych i małych aparatów „kryształkowych” na prowincji nie są pozbawieni dobrej produkcji. Nie ustają wysiłki w kierunku zapewnienia słuchaczom maximum dokładności i uniknięcia zaburzeń, które , niestety, dają się jeszcze silnie we znaki.

Jak dotychczas programy były bardzo urozmaicone. Obejmują one poważną muzykę symfoniczną i „jazz-bandy”, nabożeństwa kościelne z chórami i operetki, mowy premierów i monologi humorystyczne, przepowiednie pogody i ogłaszanie wyników wyścigów, lekturę takich pisarzy jak Shaw i Chesterton i całe akty z music-hall’ów.

Ilustracja tytułowa: Szkic angielskiej stacji nadawczej

Źródło ilustracji tytułowej: „Wireless World”, 4.03.1925