W środę, 25 marca 1925 roku, okazję do wzięcia udziału w publicznym radiokoncercie mieli mieszkańcy Bydgoszczy. Impreza odbyła się w auli Szkoły Przemysłowej przy ul. Św. Trójcy 11 (dziś 37) o godzinie 19:30. Wstęp kosztował 50 gr., a zysk przekazany został na utrzymanie Domu Katolickiego na Wilczaku. Placówka ta – jak donosi strona Rady Osiedla Wilczak-Jary – została utworzona w roku 1924 w dawnej kaplicy protestanckiej wspólnoty irwingian przy ulicy Miedza. W późniejszym okresie w budynku uruchomiono funkcjonujące do roku 1933 kino Odrodzenie.

Podczas wspomnianego radiokoncertu na pewno nie próbowano nawet odbierać programu warszawskiego, bowiem ten tego dnia nadawany był od godziny 18:00 do 19:00. Stołeczni słuchacze po raz kolejny mogli usłyszeć śpiew przywoływanej już przez nas wcześniej Wigi Marcinkowskiej, a także odczyt „Nowe odkrycia w dziale radja” wygłoszony przez inż. Eugeniusza Porębskiego. Choć pisząc o stołecznych słuchaczach nieco uprościliśmy sprawę, bo dzień wcześniej redakcja pochwaliła się kolejnym zagranicznym listem, który do niej dotarł…

Polskie Towarzystwo Radjotechniczne otrzymało listy z Nadrenji z zapytaniem jaka to stacja nadaje koncerty na fali 385 zapowiadając wykonanie każdego słowem „Uwaga”. Dowodzi to tylko, że stację polską słychać na przestrzeni około 1000 klm.

I znowu „Uwaga”, a nie „Hallo, hallo”…

Tego samego dnia w Warszawie w Szkole Rzemieślniczej im. dr. Ludwika Natansona działającej przy Warszawskiej Gminie Żydowskiej nastąpiło otwarcie pierwszego kompletu kursów radiotechnicznych. Zajęcia w nieistniejącym dziś budynku przy ulicy Grzybowskiej 26 prowadził Stefan Manczarski, dyrektor towarzystwa „Inter-Radio”, a także – mimo młodego wieku, bo w momencie rozpoczęcia kursu miał niecałe 26 lat – budowniczy, a później kierownik telegraficznej stacji odbiorczej w Grodzisku Mazowieckim oraz konstruktor pierwszego polskiego odbiornika lampowego. Na kurs wyższy zapisało się pięćdziesięciu uczestników, wobec czego podjęto się stworzenia kompletu równoległego. Zapisy przyjmowane były w sekretariacie Klubu Radjotechników i Amatorów im. Maksymiliana Heilperna przy ulicy Solnej 8. Były to już trzecie, po państwowych oraz tych organizowanych w gimnazjum Rocha Kowalskiego, kursy radiotechniczne w Warszawie.

Na zakończenie zajrzyjmy jeszcze do stołecznej prasy, do krótkiej notatki z „Kurjera Polskiego”, której z braku miejsca nie przytoczyliśmy wczoraj.

Władze miejskie upoważniły zarząd szpitala Ś-go Łazarza do przyjęcia od ofiarodawcy, który nie życzył sobie ujawniania nazwiska daru w postaci radjotelefonu. Ofiarodawca, który całą instalację wykonywa bezpłatnie, pragnie umożliwić przebywającym na kuracji w szpitalu słuchanie koncertów z całego świata i zachęcić w ten sposób chorych do wytrwałego kurowania się w szpitalu.

O zaletach wynikających z instalacji radia w szpitalu oraz o szczegółowym opracowaniu tego zagadnienia przez prowadzącego w latach trzydziestych XX wieku audycję „Radio chorym” księdza Michała Rękasa napiszemy jutro.

Ilustracja tytułowa: Szkoła Przemysłowa w Bydgoszczy

Źródło ilustracji tytułowej: Narodowe Archiwum Cyfrowe