Niedziela Palmowa była kolejnym dniem, w którym radiowego bakcyla starano się zaszczepić mieszkańcom mniejszych miast. Wykłady i pokazy zorganizowano w powiatowym wówczas Witkowie koło Gniezna oraz w Lublinie. W pierwszym z tych miast inicjatorem spotkania pod hasłem „O Radjo-telegrafji i telefonji” był oficer instrukcyjny przy Powiatowej Komendzie Uzupełnień Gniezno. Rozpoczynało się ono o godzinie 19:00 w sali miejscowego domu katolickiego. Dochód z biletów miał zostać przeznaczony na cele Rady Wychowania Fizycznego powiatu witkowskiego oraz bibliotekę 17. Pułku Artylerii Polowej. W Lublinie było to w pełni cywilne przedsięwzięcie.

Staraniem Lubelskiego Oddz. „Polskiego Towarzystwa Esperantystów” w niedzielę, dnia 5 kwietnia r.b. o godz. 4-ej po południu pan Seweryn Przybyszewski wygłosi popularny odczyt o największym wynalazku b. wieku – radjo. Bardzo umiarkowane ceny oraz niewątpliwe, że najatrakcyjniejszy temat doby obecnej ściągnie wszystkich kulturalnych ludzi naszego zaśniedziałego grodu. Bilety wcześniej do nabycia w księgarni Gebethner i Wolf.

Mieściła się ona w Hotelu Europejskim przy Krakowskim Przedmieściu 31 (dziś 29). I pewnie tam można było uzyskać informacje o niezamieszczonym w tekście miejscu spotkania… Ta informacja do Czytelników „Nowej Ziemi Lubelskiej” dotarła już po fakcie.

Wczorajszy odczyt o radjo, wygłoszony w sali Tow. Muzycznego przez p. S. Przybyszewskiego z ramienia „Polskiego T-wa Esperantystów” w Lublinie ściągnął pokaźną ilość słuchaczy. Ten aktualny temat w dobie obecnej na terenie Lublina, gruntowna techniczna i praktyczna znajomość rzeczy oraz piękna wymowa i szeroki szlachetny polot myśli prelegenta wzbudziła zupełnie zrozumiałe ogromne zainteresowanie wśród wszystkich obecnych na sali, do pozwala Polskiemu T-wu Esperantystów wszcząć starania o rządzenie w najbliższej przyszłości nie prelekcji, lecz już radjo-koncertu.

Na zakończenie przejrzyjmy jeszcze echa podwawelskie „Kurjera Warszawskiego”.

Dzięki działalności tutejszego radjoklubu, którego prezesem jest prof. uniwersytetu Zakrzewski, wice-prezesem poseł Marjan Dąbrowski, sekretarzem zaś dr Wacław Szperber, liczba zwolenników radjotelefonji powiększyła się do liczby kilkuset osób. Radjotelefonja nie miała tu do niedawna żadnego pola do rozwoju, albowiem stała temu na przeszkodzie miejscowa radjostacja pocztowa. Stary ten klekot, rozsyłający telegramy na falach wszelkich długości, przeszkadzał prywatnym stacjom odbiorczym w przyjmowaniu koncertów nadawanych ze stacji zagranicznych. Krakowska stacja pocztowa utrudniała nawet należyte takie działanie radjostacji wiedeńskiej.

Radjoklub wyjednał więc u władz odpowiednich na razie to, że stacja krakowska zawiesza swą działalność na okres służący nadawaniu koncertów przez stacje zagraniczne i uzyskał także przyrzeczenie, iż stacja będzie gruntownie przebudowana i zaopatrzona w nowocześniejsze aparaty. Stan rzeczy uległ zatem pod tym względem zmianie na lepsze, do niedawna bowiem Kraków zazdrościł takiemu np. Rzeszowowi, gdzie publiczność może w dwu kawiarniach przysłuchiwać się codziennie koncertom nadawanym przez stacje zagraniczne. Jest przytem rzeczą osobliwą, że Kraków, słuchający dziś bez przeszkody koncertów nadawanych w Paryżu i Londynie, nie słyszy wcale stacji… warszawskiej! Czyżby nie było na to żadnej rady?

Ilustracja tytułowa: Afisz zapraszający na odczyt Seweryna Przybyszewskiego

Źródło ilustracji tytułowej: Polona.pl: Afisz