Niedziela, 24 maja 1925 roku, była ostatnim dniem wystawy radiowej w gimnazjum im. Tadeusza Reytana. Zgodnie z wcześniejszą zapowiedzią powracamy do tego tematu. W siedzibie szkoły przy ulicy Książęcej 4 – dziś kamienica ta już nie istnieje, a w jej miejscu wznosi się budynek warszawskiej Giełdy Papierów Wartościowych – zgromadzono, jak podkreślano w zapowiedziach prasowych, prace pozaszkolne uczniów. Można je było oglądać codziennie od soboty 16 maja od godziny 10 do 21. Dodatkowo o godzinie 18 odbywał się radiokoncert. Wstęp był bezpłatny.

W liczbie tych prac zajmują poważne miejsce prace w zakresie radja, a więc aparaty wykonane przez uczni oraz części i akcesorja. Ogółem było wystawionych 6 aparatów jednolampowych SM. – 3 aparaty trzylampowe, kilka kryształkowych i sporo części jak cewki, warjometry, kondensatory etc. Z pośród aparatów zwracały powszechną uwagę prace pp. Polińskiego, Wysockiego i Remiszewskiego, odznaczające się nadzwyczajną starannością i dokładnością montażu oraz elegancją skrzynek. Wszystkie te aparaty dają bardzo dobrą audycję.

Wystawa została urządzona przez szkolny radjoklub, który powstał staraniem uczni kl. 7-ej w marcu br. Statut radjoklubu został ułożony przez samych uczni i zatwierdzony przez opiekuna klubu z ramienia szkoły, p. Gaweckiego. Do zarządu zostali wybrani pp. J. Poliński (prezes), B. Przyłuski (sekretarz) i T. Chołodziński (skarbnik).

Podsumowywał wystawę dwa tygodnie po jej zakończeniu „Radio-Amator”.

Bliżej początku swojej radiowej drogi byli radioamatorzy z Wilna. Tam jednak, z uwagi na bliskość granicy, wszelkie procedury były bardziej skomplikowane… W niedzielnym wydaniu wileński dziennik „Słowo” donosił:

Do Komisarjatu Rządu wpłynęło podanie Polskiego Stowarzyszenia Radjo-Klubu w Wilnie o zalegalizowanie statutu tegoż Stowarzyszenia. Głównem zadaniem wspomnianego Stowarzyszenia jest szerzenie wiedzy z zakresu radjotechniki oraz popieranie czynne wynalazków w tej dziedzinie.

Na zakończenie zajrzyjmy jeszcze do Krakowa, gdzie „Ilustrowany Kuryer Codzienny” donosił o nowych radiowych przepisach, które planował wydać magistrat.

Według tych przepisów urządzanie anten przeprowadzać będzie wolno jedynie za uprzedniem zezwoleniem magistratu. Magistrat przed udzieleniem zezwolenia może zarządzić komisjonalne zbadanie stanu sprawy przy współudziale reprezentanta dyr. poczt i telegrafów, celem stwierdzenia dopuszczalności założenia anteny. Zakładanie anten dozwolone będzie tylko koncesjonowanym instalatorom urządzeń elektrotechnicznych, względnie firmom dostarczającym aparatów radjowych.

Urządzenie anteny oraz sposób jej założenia ma odpowiadać pod każdym względem warunkom bezpieczeństwa, wymogom budowlanym, porządkowym i estetycznym.

Więcej biurokratycznych szczegółów ujawnił kilka dni później dziennik „Czas”:

Odnośne podania należy zaopatrzyć zezwoleniem właściciela domu i dyrekcji poczt oraz potwierdzeniem elektrowni, że antena nie jest położona zbyt blisko przewodów elektrycznych, wreszcie ma być dołączony plan rozmieszczenia anteny na dachu. Posiadacze anten już założonych winni do dni 30 dodatkowo wypełnić powyższe formalności.

Tymczasem przed mikrofonem stacji PTR ponownie występowały uczennice II gimnazjum miejskiego.

Ilustracja tytułowa: Wystawa radiowa w gimnazjum im. Tadeusza Reytana

Źródło ilustracji tytułowej: „Radio-Amator” 10-11/1925