„Stacja nadawcza DAB-u uruchomiona w Pałacu Kultury korzystała z bloku, który miał szerokość 1,5 MHz” – emisję z połowy lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku wspominał Wojciech Makowski, wieloletni szef techniki Polskiego Radia – „W tym zakresie można było ulokować sześć programów radiowych, z tym że – ponieważ był to okres prób i testów – Polskie Radio zakupiło zestaw tylko czterech koderów, które odpowiadały czterem programom, które można było do multipleksu wprowadzić”. Wówczas oprócz Polskiego Radia swoje pomiary prowadziło Ministerstwo Łączności. W ich efekcie opracowany został projekt sieci na południu Polski, wzdłuż linii autostrad. „Założenie było takie, że samochody przyjeżdżające do Polski z zachodu i z południa mogą być wyposażone w odpowiedni sprzęt odbiorczy” – tłumaczył Makowski – „Zatem było to takie wyzwanie i wybiegnięcie w przyszłość tymi myślami projektowymi”.
Przy mikrofonie...
Wojciech Makowski w Polskim Radiu pojawił się jeszcze jako student. Na jesieni 1964 roku pisał pracę magisterską związaną ze Studiem Eksperymentalnym. Kilka miesięcy później rozpoczął regularną pracę w tej placówce. W 1982 roku przeniósł się do działu technicznego, gdzie zajął się budową i uruchamianiem centrum nagrań w budynku Polskiego Radia przy ulicy Woronicza. Jedenaście lat później objął funkcję szefa techniki, którą sprawował do roku 2003, kiedy to został pełnomocnikiem Zarządu PR do spraw nadawczych. Jest autorem projektu uruchomienia sieci nadawczej radiofonii cyfrowej. Obecnie na emeryturze.