„To zainteresowanie radiofonią cyfrową zaczęło się w 1995 roku, kiedy po decyzjach Krajowej Rady dotyczących przydziału częstotliwości w paśmie UKF było wiadomo, że Polskie Radio będzie miało tutaj deficyt w stosunku do potrzeb i tylko radiofonia cyfrowa może to rozwiązać” – wspominał Wojciech Makowski, wieloletni szef techniki Polskiego Radia – „Pierwsza stacja nadawcza DAB-u została uruchomiona w Warszawie w kwietniu 1996 roku, nadajnik zlokalizowany został na Pałacu Kultury i Nauki i korzystał z anten nadawczych, które były umieszczone u spodu iglicy na wysokości dwustu metrów”. Oprócz nadajnika firmy Telefunken Polskie Radio kupiło do testów trzy odbiorniki Philipsa, które służyły do sprawdzania zasięgu. Emisja prowadzona była wówczas w zakresie UKF w okolicach częstotliwości 105 MHz. „Nigdzie w Europie Zachodniej radiofonia cyfrowa nie lokowała się w tym tzw. drugim zakresie częstotliwości, czyli w paśmie do 108 MHz, co oznaczało, że producenci nie byli zainteresowani budowaniem nadajników na ten zakres, jak również budowaniem odbiorników” – tłumaczył Makowski – „Była to autonomiczna decyzja Ministerstwa Łączności, z której się wycofało po 1996 roku”.
Przy mikrofonie...
Wojciech Makowski w Polskim Radiu pojawił się jeszcze jako student. Na jesieni 1964 roku pisał pracę magisterską związaną ze Studiem Eksperymentalnym. Kilka miesięcy później rozpoczął regularną pracę w tej placówce. W 1982 roku przeniósł się do działu technicznego, gdzie zajął się budową i uruchamianiem centrum nagrań w budynku Polskiego Radia przy ulicy Woronicza. Jedenaście lat później objął funkcję szefa techniki, którą sprawował do roku 2003, kiedy to został pełnomocnikiem Zarządu PR do spraw nadawczych. Jest autorem projektu uruchomienia sieci nadawczej radiofonii cyfrowej. Obecnie na emeryturze.