„To były osiągnięcia w dziedzinie radiofonii i przegląd sprzętu” – wspominał Jerzy Kotkiewicz, technik odpowiedzialny za emisję w Polskim Radiu – „W 1939 to cała ekspozycja była już bardziej obficie wystawiona, bo był pokaz telewizji. W widowiskowej sali YMCA urządzone było studio, były kamery i było parę odbiorników, które pokazywały ten program. Był to tak może trochę dziwnie z punktu czasu teraźniejszego dlatego, że to kineskopy świeciły taką jasnozieloną poświatą. Ale wszystko było widać”. Przed budynkiem na ulicy Konopnickiej stały zaś dwa philipsowskie wozy transmisyjne. „Kiedy już była okupacja, to te wozy stały i były takie już poszatkowane, postrzelane. To było przykro na to patrzeć”.
Przy mikrofonie...
Jerzy Kotkiewicz w Polskim Radiu – jeszcze na Targowej – pojawił się na początku lutego 1945 roku. Miał wtedy dziewiętnaście lat. Jak wspomina, jego legitymacja służbowa miała bodajże numer 11. Pracował przy emisji programów najpierw na Pradze, a potem w alei Stalina i na Myśliwieckiej. W sumie w Polskim Radiu spędził 45 lat. Jako jeszcze przedwojenny harcerz pod koniec lat pięćdziesiątych związał się z tworzącą się Rozgłośnią Harcerską, gdzie odpowiadał za emisję i konserwację sprzętu. Pozostał w niej do momentu sprzedaży przez ZHP.