„Opracowali metodę Anglicy, firma Marconi, i to już w połowie lat sześćdziesiątych na wszystkich obiektach” – zagadnienie emisji synchronicznej wspominał Andrzej Jaśkiewicz, pracownik Ośrodka Pomiarowo-Kontrolnego w Grodzisku Mazowieckim – „Każda taka stacja miała swój generator wzbudzający, był stojak, duży taki stojak wielkości dwóch szafek dużych, i był generator na cztery megacykle, wysokiej stabilności też w termostacie… Obniżało się częstotliwość do 1 kHz, czyli nie przez powielenie, tylko przez obniżenie – był tak zwany dzielnik… I to był wzorzec”. W nocy pracownik stacji w Grodzisku Mazowieckim poprzez porównanie ze stacją Droitwich 200 kHz synchronizował swój generator. „Nie ma innego pomiaru, bardziej dokładnego w fizyce, niż pomiar dwóch częstotliwości – tak zwane krzywe Lissajous” – opowiadał pan Jaśkiewicz – „Na jedne płytki szedł Droitwich, jego fala nośna, a na drugie szedł ten jeden kiloherc i patrzyłem… To wyglądało takie kółko i poruszała się taka zielona plamka. Jeżeli ona w tę stronę, to znaczy, że mój ten kiloherc jest za nisko… Więc ustawiałem na zero i jak już ustawiłem dokładnie, to teraz ten jeden kiloherc wysyłaliśmy na wszystkie obiekty”.
Przy mikrofonie...
Andrzej Jaśkiewicz swoją pracę zawodową rozpoczął w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku w Ośrodku Pomiarowo-Kontrolnym Ministerstwa Łączności w Grodzisku Mazowieckim – tym samym, który przed drugą wojną światową pełnił funkcję stacji odbiorczej dla Babic i Wacyna. Później – z uwagi na zakłócenia – obiekt, a w raz z nim pan Andrzej, przeniósł się do Poręb Leśnych. W ówczesnej nomenklaturze tamtejszy ośrodek nosił kryptonim 444. Pod koniec lat sześćdziesiątych trafił do Centralnego Laboratorium Radiokomunikacji, a następnie do stacji nadawczej w Woli Rasztowskiej. Był tym, który w lutym 1998 roku po raz ostatni wyłączył nadajnik. Na trzy lata przed emeryturą przeniesiony został do Raszyna, gdzie był świadkiem przeniesienia emisji Programu I Polskiego Radia do Solca Kujawskiego i zdemontowania nadajników OIRT.