„Radiostacja Harcerska jako nośnik informacji dla harcerzy była bardzo ważna” – wspominał Roman Woźniak, pilot i miłośnik radia – „Harcerskie rzeczy były obowiązkowo – co powstało, co się dzieje, jak, gdzie, co było – ale były to rzeczy krótkie. Natomiast wszystko to było przeplatane muzyką… i to muzyką ściąganą z Zachodu”. Sielanka wówczas nie trwała jednak długo. „Działo się to pięknie do lat sześćdziesiątych” – dodał pan Roman – „Radiostacja Harcerska chyba dokładnie w roku sześćdziesiątym przeszła zmiany organizacyjne, zaczęła się inaczej nazywać nawet i już nie było to co na początku”.
Przy mikrofonie...
Roman Woźniak urodził się w Warszawie w roku 1942. Pierwszy kontakt z radiem miał w 1947 roku. Szukał tam z tyłu, wewnątrz odbiornika, ludzi mówiących tak ładnie. Sam nie wymawiał „er" i radiowcy byli dla niego wzorem do naśladowania. Szczególnie głos Tadeusza Bocheńskiego miał na niego wpływ. Do czasu posiadania w domu telewizji w roku 1957 radio „grało” od rana do późnego wieczora. Słuchał radia we wszystkich miejscach gdzie się znajdował w kraju i za granicą, nawet na wysokościach gdzie latały samoloty. Dziś radiową Trójkę odbiera telefonem komórkowym.