„To był październik 1982, kiedy były strajki w kilku zakładach, również w Stoczni Gdańskiej, po rozwiązaniu »Solidarności«” – codzienną emisję podziemnego radia wspominał Maciej Pawlak, jeden z szefów Radia Solidarność Gdańsk – „Ja odbierałem kasety wtedy od Mariana [Terleckiego – przyp. KS], zanosiłem w cztery czy pięć punktów, ale to już było ciemno, chyba nadawaliśmy wtedy o 22, a ja brałem kasety gdzieś tak o 18 czy 19”. Do codziennej emisji swoich audycji Radio Solidarność Gdańsk powróciło w maju oraz w sierpniu 1988 roku. „O 10-11 urywałem się z pracy, jechałem do Mariana do ośrodka duszpasterstwa, w którym on robił filmy dokumentalne, Marian miał ekipy filmowe na stoczni i ja zgrywałem dźwięk z tych kaset zapisując sobie na liczniku, na którym jest coś ciekawego ewentualnie do wykorzystania w radiu” – opowiadał Pawlak – „O pierwszej uciekałem do Krystyny [Romanowskiej – przyp. KS], gdzie było studio i tam na szybkiego żeśmy zgrywali te odpowiednie fragmenty do audycji, żeby było coś bardzo aktualnego i gdzieś na siedemnastą, osiemnastą jechałem na następną dzielnicę, żeby przekazać kasety do Witka Marczuka”.
Przy mikrofonie...
Maciej Pawlak ukończył Wydział Budownictwa Lądowego Politechniki Gdańskiej. Pracował w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Robót Drogowych w Gdańsku, uczestniczył w strajku w sierpniu 1980 roku, a od września był przewodniczącym Koła Solidarności w Kierownictwie Grupy Robót nr 1 w swoim zakładzie pracy. Nigdy nie przypuszczał, że zajmie się radiem. Na początku 1982 roku zaczął współpracować z Marianem Terleckim, a ten niedługo później rozpoczął formowanie struktur podziemnej rozgłośni. W połowie 1984 roku – po Wojciechu Nowickim – został trzecim „redaktorem naczelnym” Radia Solidarność Gdańsk. Kierował nim do końca. Ostatnia audycja nadana została na przełomie marca i kwietnia 1989 roku. W 2014 roku ukazała się jego książka „Radio Solidarność w Trójmieście” dokumentująca działalność gdańskiego radia.