„Wtedy była taka specjalna komórka, do której się zgłaszało zakłócenia, jakie były, i wtedy PIR działał… dość skutecznie, z tego co wiem, działał” – wspominał Czesław Rusin, wieloletni pracownik Ministerstwa Łączności, Państwowej Inspekcji Radiowej i Centralnego Ośrodka Planowania i Organizacji Zarządzania – „Jakieś tam filtry zakładali, jeżeli były to jakieś zakłócenia przemysłowe… no i interferencyjne zakłócenia też zgłaszali do nas i wtedy żeśmy interweniowali, jeżeli była taka możliwość”. Jako, że był to czas zagłuszania audycji z Zachodu, istniała też komórka zajmująca się kontrolą emisji radiowych… W praktyce oznaczało to sprawdzanie czy wystarczająco trudno jest odebrać np. Wolną Europę. „Grodzisk był takim obiektem, na którym się nasłuchiwało skuteczność działania służb zakłóceniowych” – kontynuował pan Czesław – „I tam te meldunki były przekazywane do odpowiednich władz”. Wspomniany Grodzisk to ten sam obiekt, który przed II Wojną Światową pełnił funkcję stacji odbiorczej w ramach Transatlantyckiej Centrali Radiotelegraficznej.
Przy mikrofonie...
Czesław Rusin wybrał radio trochę przez przypadek. Od dzieciństwa miał problemy zdrowotne i nie mógł pracować fizycznie. Myślał o zostaniu księdzem albo krawcem. Kolega namówił go jednak na naukę w Państwowej Centrali Wyszkolenia Zawodowego w Pile. Na rozdaniu świadectw pojawiła się kadrowa z Warszawy z informacją, że potrzebują pracowników… 15 lipca 1952 roku rozpoczął pracę jako mechanik w radiostacji w Raszynie. Równolegle uczył się najpierw w technikum wieczorowym na Czerniakowskiej, potem w Wieczorowej Szkole Inżynierskiej i na Politechnice Warszawskiej. W kolejnych latach pracował m.in. przy przewijaniu transformatorów w zakładach przy ulicy Poligonowej i przy łączności radiotelefonicznej. W latach sześćdziesiątych na krótko został kierownikiem Radiofonicznego Ośrodka Nadawczego na radomskim Wacynie, a następnie trafił do Ministerstwa Łączności. Stamtąd przeszedł do Państwowej Inspekcji Radiowej, gdzie zajmował się kontrolą emisji, a potem do COPiOZ-u (Centralnego Ośrodka Planowania i Organizacji Zarządzania) – placówki badawczo-rozwojowej przekształconej w CBR (Centrum Badawczo-Rozwojowe). Dziś jest na emeryturze.