„Radio Watykańskie było po to i jest po to, aby głos papieża mógł dochodzić tam, gdzie nie dochodzi” – wspominał ojciec Stefan Filipowicz, wieloletni dyrektor Sekcji Polskiej Radia Watykańskiego – „Za moich czasów, a wcześniej było podobnie, na antenie mieliśmy o godzinie ósmej czy pół do ósmej piętnaście minut codziennie. Dodatkowo o 16:15 był «Radiodziennik» tłumaczony z włoskiego na polski”. Za treść audycji wieczornej odpowiadał dyrektor Sekcji. „Robiliśmy czasem audycje katechetyczne, robiliśmy audycje, które odpowiadały na zapotrzebowanie – o rodzinie na przykład, była audycja o kulturze, misyjna, a poza tym czasem wywiady” – opowiadał ojciec Stefan – „Mieliśmy też audycje dla chorych, bardzo cenną audycję prowadzoną przez panią Dorotę Sosnowską. Młoda dziewczyna, wspaniale mówiła, otrzymałem masę dziękczynnych listów od chorych. I protest był – Episkopat protestował, że kobieta w Radiu Watykańskim… To był 1969 czy 1970”.
Przy mikrofonie...
Ojciec Stefan Filipowicz do Radia Watykańskiego trafił zaraz po ukończeniu filologii romańskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Studiował jako świecki, bo księża nie mogli wówczas studiować ani nawet zdawać matury. Było to w roku 1969. Szlify dziennikarskie zdobywał na miejscu. Cztery lata później został dyrektorem Sekcji Polskiej, zastępując na tym stanowisku ojca Tomasza Rostworowskiego. Funkcję tę sprawował do roku 1980, kiedy to wyjechał do Chicago, by zajmować się tamtejszą Polonią. Nie rozstał się jednak z radiem i przez kilka lat współpracował z Głosem Ameryki. W 2003 roku wrócił do Polski.