„Wtedy pan redaktor Aleksander Tarnawski, który był zastępcą szefa redakcji informacji, ściągnął najdziwniejszych ludzi” – początki „Sygnałów Dnia” wspominał Tadeusz Sznuk, technik i wieloletni lektor Polskiego Radia – „Mnie z techniki, spikerów wziął dwóch, jakichś redaktorów wybrał – wszystkich z ludzi, którzy byli zatrudnieni w radiu – i złożył z tego dziwny zespół”. Ta ekipa rozpoczęła tworzenie audycji. „To miał być dziennik poranny, aczkolwiek troszkę inny od wcześniej nadawanych” – opowiadał pan Tadeusz – „Myśmy ten czas zaludnili zaczynając od kwadransa, który się potem rozrósł do pół godziny, a potem do dwóch godzin i więcej”.
Przy mikrofonie...
Tadeusz Sznuk do radia trafił przez przypadek – w roku 1958 znalazł się na obozie harcerskim, którego komendantem był ówczesny szef Radiostacji Harcerskiej Karol Soczek. Początkowo jako przyszły inżynier zajmował się obsługą stacji. Na antenie zadebiutował, gdy rozwinęła mu się przygotowana do emisji taśma… W „dużym radiu” zadebiutował czytając audycje harcerskie w Jedynce. Równolegle działał w zespole pracującym nad wprowadzeniem stereofonii w Polskim Radiu. W 1973 roku trafił do redakcji tworzących się „Sygnałów dnia”, później prowadził również m.in. „Lato z radiem”. Od 1994 roku jest gospodarzem nadawanego w telewizyjnej Dwójce teleturnieju „1 z 10”.