„Politechnika Krakowska podzielona była na dwa miasteczka studenckie, jedno stare przy ulicy Bydgoskiej, czyli tam, gdzie w zasadzie całe życie studenckie Krakowa się odbywało i drugie trzy, a potem cztery nowo powstałe akademiki w Czyżynach przy ulicy Skarżyńskiego” – wspominał Edward Małek, jeden z redaktorów naczelnych rozgłośni – „Studio radiowe było przy ulicy Bydgoskiej, nowe studio wybudowano przy ulicy Skarżyńskiego, zanim jeszcze ja przyszedłem do radia połączono je długim 14-kilometrowym kablem i to był ewenement w skali całego kraju”. Aby słuchać programu przygotowywanego przez kolegów studenci musieli się zgłosić po głośnik i zawiesić go w pokoju. O to ponoć nie było tak łatwo, bo głośników zawsze brakowało… A co można było usłyszeć, gdy już się udało? „Nie było to tylko radio informacyjne, mieliśmy programy poranne, popołudniowe i wieczorne” – opowiadał pan Edward – „Poranny to wiadomo, budzenie studentów, jakaś prognoza pogody, krótkie przedstawienie co mogło być jeszcze ciekawego dla studentów do zrobienia, popołudniowy program również bardziej kulturalny, natomiast program wieczorny był programem bardziej rozrywkowym – zaczynał się o godzinie 20 i nagrywaliśmy audycje… I to jest ewenement, ponieważ to były to również słuchowiska, które wymagały od nas takiego poświęcenia, że nagrywało się cało noc, a na następny dzień trzeba było iść na zajęcia”.
Przy mikrofonie...
Edward Małek do radia trafił w wieku dwudziestu lat. Zaczynał w 1983 roku w Studenckim Centrum Radiowym „Nowinki” Politechniki Krakowskiej. Niedługo później został jego redaktorem naczelnym. Po zakończeniu studiów powrócił do rodzinnego Mielca, ale nie na długo rozstał się z radiem. Za namową kolegów z „Nowinek” został korespondentem tworzącego się wówczas RMF-u z terenu województwa rzeszowskiego, a od 1 stycznia 1991 roku prowadził mielecki oddział Krakowskiej Fundacji Komunikacji Społecznej. Równolegle był współtwórcą i przewodniczącym Społecznego Komitetu Budowy Regionalnej Rozgłośni Radiowej w Mielcu. Dzięki staraniom tego ostatniego w 1992 roku w eterze pojawiło się Radio HIT. Początkowo tylko na kilka miesięcy – bowiem mieszkańcy skarżyli się na zakłócenia w telewizorach – a po uzyskaniu koncesji już na dłużej. Po konflikcie z inwestorem w 1995 roku został odwołany z funkcji redaktora naczelnego. Dziś zajmuje się polityką oraz prowadzi agencję organizującą koncerty i spektakle teatralne.