„W akademiku gdzie mieszkaliśmy wisiały głośniki. I najważniejsza audycja, jaka do nas docierała – to było o chyba za piętnaście piąta – to «Kwadrans dla rolników» zaczynający się takim kogucikiem” – wspominał Mirosław Doleżych, elektronik, rocznik 1943 – „Jako budzik to nam służyło”. Cóż, dotarcie na zajęcia na godzinę szóstą na drugi koniec miasta wymagało poświęceń… „W tym czasie – to były lata sześćdziesiąte – radio akademickie było włączane gdzieś tak od szóstej wieczorem do może dziewiątej, dziesiątej, a poza tym była Jedynka transmitowana” – uzupełniał pan Mirosław – „Nadawali dużo muzyki młodzieżowej, dużo muzyki zagranicznej”. A jej zdobywanie do łatwych nie należało…
Przy mikrofonie...
Mirosław Doleżych – doktor inżynier, elektronik, emerytowany wykładowca Politechniki Warszawskiej – z radiem stykał się jako słuchacz. Już w dzieciństwie ojciec sadzał go wraz z rodzeństwem przed odbiornikiem AGA, by słuchali transmisji koncertów. Pierwszy kontakt z radiotechniką to znaleziony pod schodami przedwojenny odbiornik, który rozbierał na części. Potem wybrał jednak inną gałąź elektroniki.