Jako pierwszy w powojennej Polsce pomysł ojca Maksymiliana Kolbego wprowadził w życie ksiądz Czesław Sadłowski ze Zbroszy Dużej koło Grójca. Transmisji Mszy świętych i rozważań zbroskiego proboszcza można było słuchać w eterze już kilka miesięcy przed tym, gdy w Krakowie rozpoczęła się retransmisja francuskiego FUN Radia. Ksiądz Czesław swoją ideą docierania ze Słowem Bożym do chorych i leniwych zaraził również proboszcza z warszawskiego Miedzeszyna, księdza Tadeusza Łakomca. Jego nadajnik ruszył niedługo później.

Pierwszą rozgłośnią katolicką z rozbudowanym programem i tworzącymi go dziennikarzami było natomiast Katolickie Radio Płock. Rozpoczęło nadawanie 7 czerwca 1991 roku od transmisji Mszy świętej, którą na placu nieopodal stadionu klubu sportowego „Wisła” odprawił pielgrzymujący po Polsce papież Jan Paweł II. W podobnych okolicznościach – w czasie Światowych Dni Młodzieży w Częstochowie – 10 sierpnia 1991 roku zainaugurowało swoją działalność Radio Fiat. Mogły one działać legalnie na mocy porozumienia Państwo-Kościół. Oprócz stacji parafialnych i diecezjalnych powstawały wówczas również rozgłośnie należące za zakonów. Należą do nich dysponujące od 1994 roku koncesją ogólnopolską Radio Maryja, a także m.in. Radio Niepokalanów i Radio Jasna Góra. Połowa lat dziewięćdziesiątych to również próby nawiązania współpracy pomiędzy poszczególnymi stacjami lokalnymi. Najpierw była ona realizowana w ramach stowarzyszenia VOX, później Porozumienia Programowego Plus. Dzieje tego ostatniego to zagadnienie zasługujące na osobne opracowanie.