„O radiowiec, takich potrzebujemy, my tu tworzymy Polskie Radio” – usłyszał Krzysztof Wojtowicz, dziś emeryt z 57-letnim stażem w strukturach radia i telewizji, gdy zaraz po wojnie zgłosił się do Państwowego Urzędu Repatriacyjnego w Gdańsku. Na drugi dzień stawił się w siedzibie rozgłośni na ulicy Parkowej, a stamtąd został skierowany do stacji nadawczej na Gradowej Górze. „Były ślady po Armii Czerwonej” – opowiadał pan Krzysztof – „Ale nie zdążyła wyszabrować wszystkiego, bo tę radiostację zostawiła względnie kompletną – o dziwo, bo wywozili co tylko mogli”. W podziemiach budynku radiowcy znaleźli m.in. sprzęt wojskowy i części rezerwowe do znajdującej się na terenie fortu radiostacji. „Oni może bali się min, albo uważali, że są inne rozrywki lepsze i nie bardzo tam wchodzili” – podsumował pan Krzysztof.
Przy mikrofonie...
Krzysztof Wojtowicz bakcylem radiowym zaraził się od starszego brata. Jego marzeniem z dzieciństwa było zobaczenie morza. Udało się w połowie 1945 roku – poleciał do Gdańska i… już drugiego dnia został pobytu został skierowany do pracy w tworzącym się wówczas Radiu Gdańsk. Stacja nadawcza uruchomiona została na bazie radiostacji wojskowej pozostawionej przez Niemców na Gradowej Górze. W 1949 roku trafił do Warszawy, gdzie rozpoczął pracę przy budowie siedziby Polskiego Radia na Myśliwieckiej.