„Organizatorem i duszą całego przedsięwzięcia był Stefan Rylski” – wspominał Edward Żernicki, wówczas inżynier zaangażowany w budowę obiektu na Ślęży, później wieloletni dyrektor przedsiębiorstwa Polska Poczta, Telegraf i Telefon na Dolny Śląsk i tamtejszego oddziału Telekomunikacji Polskiej – „To była akurat zima – grudzień, styczeń – to do Sobótki dojeżdżaliśmy samochodami, a z Sobótki najczęściej pieszo śniegami z plecakami na plecach, wyżywieniem”. Prace w tak niekorzystnych warunkach to efekt mobilizacji społecznego komitetu budowy ośrodka telewizyjnego, bowiem pierwotnie obiekt dla Wrocławia nie był w ówczesnych w planach. Na jego czele stanął przewodniczący Wojewódzkiej Rady Narodowej Bronisław Ostapczuk, a wśród działaczy znalazł się m.in. hrabia Wojciech Dzieduszycki. „Jak już się rozpoczęła eksploatacja ośrodka, to mieliśmy tydzień dyżuru bez przerwy, tam obsługiwaliśmy urządzenia, nocowaliśmy, po tygodniu mieliśmy wolne i tak przez wiele, wiele lat” – opowiadał pan Edward – „Pamiętam też, że kiedyś była taka zima, że z Wrocławia na uwięzi za samochodem jechałem na nartach aż pod Ślężę”.
Przy mikrofonie...
Edward Żernicki urodził się w roku 1933 na Kresach Wschodnich. Po wojnie wraz z rodziną został przesiedlony na Ziemie Odzyskane. W 1954 roku po skończeniu Technikum Radiotechnicznego w Dzierżoniowie otrzymał nakaz pracy do Zespołu Radiostacji we Wrocławiu. Jednocześnie podjął studia na Politechnice Wrocławskiej, które zakończył w 1983 roku obroną pracy doktorskiej. Brał udział w uruchamianiu pierwszego przemiennika telewizyjnego, dzięki któremu mieszkańcy Wrocławia mogli oglądać telewizję z Pragi, a także był w zespole budującym telestację na Ślęży. Ma też na koncie realizację lokalnej stacji średniofalowej dla Jeleniej Góry. W 1976 roku został oddelegowany do wrocławskiego oddziału Instytutu Łączności, a w 1982 roku został mianowany dyrektorem naczelnym w przedsiębiorstwie państwowym Polska Poczta, Telegraf i Telefon na Dolny Śląsk. Po podzieleniu się spółki pozostał w Telekomunikacji Polskiej, gdzie do przejścia na emeryturę był dyrektorem okręgu.