„Tamte czasy nie dadzą się porównać z dzisiejszym, myśmy zmieniali, transformowaliśmy totalnie ustrój… to tak jakby pan grał w pokera do tej pory, a nagle panu podsunięto szachownicę i panie, przecież pan dobrze gra w tego pokera, siadaj pan do szachów” – tłumaczył Marek Rusin, wiceminister łączności w latach 1990-2000 oraz kierownik tego resortu od 1991 do 1992 roku – „W owym czasie był ten zryw demokratyczny, byli chętni do wchodzenia – to nie były jakieś antyrządowe, właśnie odwrotnie – to były stacje, które chciały pokazać, że coś się w tej Polsce nagle zmieniło”. Obowiązujące wówczas ustawy nie przewidywały jednak naruszania państwowego monopolu. Zanim – po podpisaniu konkordatu – minister odsyłał chcących założyć radio do związania się z Kościołem, proponował inne rozwiązanie. „Do momentu, kiedy powstała formalnie biorąc ustawa medialna, właścicielem wszystkich częstotliwości jakie były była TP S.A. albo PPTiT i mogła w każdej chwili o nią wystąpić, bo działało cały czas stare prawo, które mówiło, że oni jedyni, z mocy ustawy, mogli… i oni mogli użyczać po prostu” – wyjaśniał dalej Rusin – „Tak Radio S z Raszyna, to była właśnie taka ścieżka, że oni wykorzystywali to, że użyczano im częstotliwość… i wtedy myśmy byli neutralni, bo to była dobra częstotliwość, taka jak należy, a ja nie miałem uprawnień do ścigania kontentu”.
Przy mikrofonie...
Marek Rusin ukończył Wydział Łączności Politechniki Warszawskiej. Od 1966 roku jest pracownikiem tej uczelni. Specjalizuje się w technice odbioru sygnałów radiowych – w szczególności telewizyjnych – i miernictwie układów i systemów radiokomunikacyjnych. Był głównym konstruktorem zestawu do odbioru sygnałów pierwszych satelitów Ziemi i autorem opracowania pierwszego w Polsce profesjonalnego kodera sygnału telewizji kolorowej w standardzie SECAM. W 1990 roku został wiceministrem łączności. W latach 1991-1992 pełnił funkcję kierownika tego resortu i jednocześnie – od roku 1991 do 1993 – prezesa Państwowej Agencji Radiokomunikacyjnej. Do roku 2000, kiedy to został zastępcą prezesa Urzędu Regulacji Telekomunikacji, pozostawał wiceministrem łączności. Obecnie jest zatrudniony w Instytucie Radioelektroniki i Technik Multimedialnych na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej.