„Dzielimy sieci na sieci dużej mocy, średniej mocy i lokalne… i one się zupełnie inaczej planują, ale nie można ich planować niezależnie od siebie” – wyjaśniał Marek Rusin, wiceminister łączności w latach 1990-2000 oraz kierownik tego resortu od 1991 do 1992 roku – „Częstotliwości to nie są książki na półce… Nieraz mnie pytali: »Ile tych częstotliwości?« – »Nie wiem« – To nie jest tak, że ja wiem – o tak, jak widzicie – wyjmę tę półkę i mówię proszę bardzo”. Uzgodnienie jednej częstotliwości bezpośrednio wpływa na to ile kolejnych częstotliwości będzie można uruchomić na danym obszarze, jakie one będą oraz z jakimi parametrami będą wykorzystywane. Aby zwiększyć możliwą liczbę stacji nadawczych ministerstwo proponowało emisje kierunkowe. „Pierwszym priorytetem były tak zwane stacje ogólnopolskie i w pierwszym rzędzie trzeba było te stacje dużej mocy tak rozplanować, żeby można było z tych kanałów stworzyć sieci ogólnopolskie” – uzupełniał Rusin – „To tak jak dzielenie pokarmu przez Chrystusa na pustyni przy Kafarnaum – jednymi rybami kilka tysięcy ludzi… To samo tutaj jest… Jak już mieliśmy te sieci, to teraz z tych resztówek, które się dało przeliczyć, stworzyło się jeszcze jakieś takie lokalne bardziej stacje”.
Przy mikrofonie...
Marek Rusin ukończył Wydział Łączności Politechniki Warszawskiej. Od 1966 roku jest pracownikiem tej uczelni. Specjalizuje się w technice odbioru sygnałów radiowych – w szczególności telewizyjnych – i miernictwie układów i systemów radiokomunikacyjnych. Był głównym konstruktorem zestawu do odbioru sygnałów pierwszych satelitów Ziemi i autorem opracowania pierwszego w Polsce profesjonalnego kodera sygnału telewizji kolorowej w standardzie SECAM. W 1990 roku został wiceministrem łączności. W latach 1991-1992 pełnił funkcję kierownika tego resortu i jednocześnie – od roku 1991 do 1993 – prezesa Państwowej Agencji Radiokomunikacyjnej. Do roku 2000, kiedy to został zastępcą prezesa Urzędu Regulacji Telekomunikacji, pozostawał wiceministrem łączności. Obecnie jest zatrudniony w Instytucie Radioelektroniki i Technik Multimedialnych na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej.